Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. At multis se probavit. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Dici enim nihil potest verius. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Sed fortuna fortis; Ut id aliis narrare gestiant? Quod totum contra est.

Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Duo Reges: constructio interrete. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.

Venit ad extremum; Sed ille, ut dixi, vitiose. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Facete M. Eademne, quae restincta siti?

• Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.
• Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
• Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?

Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

• Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus;
• Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
• Quae cum essent dicta, discessimus.
• Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant;

1. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
2. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest;

Rationis enim perfectio est virtus; Sed residamus, inquit, si placet. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

1. An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
2. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
3. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
4. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
5. Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus.
6. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.

Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Cui Tubuli nomen odio non est? Tubulo putas dicere? Haec dicuntur fortasse ieiunius;

Beatus sibi videtur esse moriens. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Pauca mutat vel plura sane;

Quonam, inquit, modo? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Eadem nunc mea adversum te oratio est. Iam in altera philosophiae parte. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Iam contemni non poteris.

https://www.isbagla.com/firma-kategori/maden-ve-madencilik-teknolojileri/, https://www.isbagla.com/firma-kategori/havalandirma-ekipmanlari-hvac/, https://www.isbagla.com/firma-kategori/boyahane-ekipmanlari/.

https://www.ongurpartners.com/

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Id mihi magnum videtur. Sed quot homines, tot sententiae; Duo Reges: constructio interrete. Memini me adesse P. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Non potes, nisi retexueris illa.

Tamen a proposito, inquam, aberramus. Proclivi currit oratio. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Refert tamen, quo modo. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Sed quid sentiat, non videtis. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Sed quae tandem ista ratio est? Equidem e Cn.

Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Dicimus aliquem hilare vivere; Quid sequatur, quid repugnet, vident. Recte, inquit, intellegis. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Si quae forte-possumus. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

Eadem nunc mea adversum te oratio est. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Sit sane ista voluptas. Omnia peccata paria dicitis. Non autem hoc: igitur ne illud quidem.

• Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
• Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
• Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.
• Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum.

1. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
2. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest.
3. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Duo Reges: constructio interrete. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Si longus, levis dictata sunt. Non laboro, inquit, de nomine. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Quis hoc dicit? Quippe: habes enim a rhetoribus; Sed ad rem redeamus; Quibus ego vehementer assentior. Sed quid sentiat, non videtis. Quorum altera prosunt, nocent altera. Num quid tale Democritus? Sed fortuna fortis;

1. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.
2. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

• Illa tamen simplicia, vestra versuta.
• Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur.
• Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
• Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur.

1. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
2. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.
3. Proclivi currit oratio.
4. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.

Quid, quod res alia tota est? Illi enim inter se dissentiunt. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Scrupulum, inquam, abeunti; Quis est tam dissimile homini. Quod equidem non reprehendo;

Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Confecta res esset. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Sed nimis multa. An nisi populari fama? Summus dolor plures dies manere non potest?

• Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
• Erat enim res aperta.
• Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus.
• Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Oratio me istius philosophi non offendit; Qualem igitur hominem natura inchoavit? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;

Sed fortuna fortis; An eiusdem modi?

Sed ad bona praeterita redeamus. Sed tamen intellego quid velit. Quis enim redargueret? Sed nimis multa.

Ut pulsi recurrant? Ita prorsus, inquam; Quis hoc dicit? Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.

Non est igitur voluptas bonum. Frater et T. Praeclare hoc quidem. Nos commodius agimus. Nam de isto magna dissensio est. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

At multis se probavit. Ita nemo beato beatior. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Non risu potius quam oratione eiciendum? Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?

https://www.erdalbilisim.net/

https://www.ankarareklamajansi.xyz/,https://vavamedya.com/

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hic ambiguo ludimur. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. An tu me de L. Scrupulum, inquam, abeunti; Hoc tu nunc in illo probas. Restatis igitur vos;

Quod iam a me expectare noli. Duo Reges: constructio interrete. Sed fac ista esse non inportuna; Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus.

• Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
• Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.
• Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
• Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;

Scrupulum, inquam, abeunti; Sed videbimus. Est, ut dicis, inquam. Perge porro; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quid sequatur, quid repugnet, vident.

• Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
• Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.
• Et non ex maxima parte de tota iudicabis?
• Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.
• Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat?
• Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.

1. Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;
2. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
3. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
4. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Quare conare, quaeso. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. At iam decimum annum in spelunca iacet. Sed videbimus. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae?

Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quare attende, quaeso. Et nemo nimium beatus est; Dat enim intervalla et relaxat. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Sed haec omittamus; Quis istud, quaeso, nesciebat?

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Dicimus aliquem hilare vivere; Primum quid tu dicis breve? In schola desinis. Quod quidem nobis non saepe contingit. Sed fortuna fortis; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Nam de isto magna dissensio est. Scisse enim te quis coarguere possit? Nam ante Aristippus, et ille melius. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

1. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
2. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.
3. Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.
4. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
5. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?

Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Beatus sibi videtur esse moriens. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Sed nimis multa. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Itaque contra est, ac dicitis; Nescio quo modo praetervolavit oratio.

Cur haec eadem Democritus? Urgent tamen et nihil remittunt. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Hoc tu nunc in illo probas.

https://www.eydemgrup.com/yuksek-gerilim-hatti-tel-cekme/, https://www.eydemgrup.com/tr/kablo-kesme-makasi/, https://www.eydemgrup.com/tr/tel-cekme-makinesi/, https://www.eydemgrup.com/pabuc-sikma-pensesi-knipex/, https://www.eydemgrup.com/hidrolik-skp-papuc-sikma-pensesi/, https://www.eydemgrup.com/kablo-soyma/, https://www.eydemgrup.com/hidrolik-skp-sikma-pensesi/, https://www.eydemgrup.com/urunler/kapma-ir3112/.

https://www.reklambaski.com/,https://www.333etiket.com/makine-etiketi/; https://www.333etiket.com/once-is-guvenligi-levhalari/, https://www.333etiket.com/metal-etiket/, https://www.333etiket.com/aluminyum-etiket/, https://www.333etiket.com/leksan-etiket/, https://www.333etiket.com/uv-baski/, https://www.333etiket.com/folyo-etiket/, https://www.333etiket.com/pvc-etiket/

https://www.333reklam.com/cnc-router-kesim/,https://www.333reklam.com/dijital-baski-ankarada/,https://www.333reklam.com/ankara-kanvas-tablo-imalati/", https://www.333reklam.com/,https://www.333reklam.com/latex-baski/, https://www.333reklam.com/uyari-ikaz-levhalari/.

https://www.reklambaski.com/

https://www.333maket.com/

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sit enim idem caecus, debilis. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Duo Reges: constructio interrete. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ostendit pedes et pectus. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quod quidem iam fit etiam in Academia.

ALIO MODO. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Optime, inquam. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

1. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
2. Quis Aristidem non mortuum diligit?
3. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
4. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
5. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

• Deprehensus omnem poenam contemnet.
• Sed potestne rerum maior esse dissensio?
• Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
• Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
• Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Quid me istud rogas? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Aliter autem vobis placet. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.

https://www.iyiolsun.com/

https://www.uv-baski.com/

https://gunesarge.com.tr/makine-tasarimi/, https://gunesarge.com.tr,https://gunesarge.com.tr/cnc-talasli-imalat/

Anıl; https://anilasansor.com/

https://www.ankaraasansor.net/

https://www.ankaraaracgiydirme.com/

https://www.uyaritabela.com/

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rationis enim perfectio est virtus; Non risu potius quam oratione eiciendum? Proclivi currit oratio. Dici enim nihil potest verius. Quorum altera prosunt, nocent altera.

Conferam avum tuum Drusum cum C. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. At iam decimum annum in spelunca iacet. Quae cum essent dicta, discessimus.

• Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit.
• Eadem nunc mea adversum te oratio est.
• Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
• Venit ad extremum;
• Idne consensisse de Calatino plurimas gentis arbitramur, primarium populi fuisse, quod praestantissimus fuisset in conficiendis voluptatibus?
• Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Scrupulum, inquam, abeunti; Tubulo putas dicere? Urgent tamen et nihil remittunt. Tum mihi Piso: Quid ergo?

De illis, cum volemus. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Contineo me ab exemplis.

Hoc tu nunc in illo probas. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Omnis enim est natura diligens sui. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Ego vero isti, inquam, permitto. Iam in altera philosophiae parte. Quid iudicant sensus? Sed hoc sane concedamus.

Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Sin aliud quid voles, postea. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Et quidem, inquit, vehementer errat; Quis est tam dissimile homini. Sed nimis multa. Sed potestne rerum maior esse dissensio?

Dici enim nihil potest verius. Idemne, quod iucunde? Nihil sane. Sed tamen intellego quid velit. Quam si explicavisset, non tam haesitaret. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.

• Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum.
• Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem.

Quis istud, quaeso, nesciebat? Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.

Si longus, levis; Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Esse enim, nisi eris, non potes. Tamen a proposito, inquam, aberramus.

1. Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros.
2. His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua sunt longa esse non debent.
3. Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant;
4. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
5. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.
6. Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?

1. Tria genera bonorum;
2. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;
3. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.
4. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.
5. Haec dicuntur fortasse ieiunius;

https://www.ankarametaletiket.com/makina-etiketi/, https://www.ankarametaletiket.com/,https://www.sahreklam.com.tr/,https://www.hepsielektrik.com/https://www.ankaramalimusavir.com/ .

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Equidem e Cn. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Deprehensus omnem poenam contemnet. Videsne, ut haec concinant?

Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Age, inquies, ista parva sunt. Nam ista vestra: Si gravis, brevis;

• Quis hoc dicit?
• Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam.
• Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
• Sed nunc, quod agimus;

Nos vero, inquit ille; Eaedem res maneant alio modo.

Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Memini me adesse P. Sed ille, ut dixi, vitiose. Cur id non ita fit?

Age, inquies, ista parva sunt. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

• Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
• Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D.
• Quo modo?
• Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.

Nemo igitur esse beatus potest. Bonum patria: miserum exilium. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Sed fortuna fortis; Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Sed plane dicit quod intellegit. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Comprehensum, quod cognitum non habet? Sint ista Graecorum; Videsne quam sit magna dissensio?

In schola desinis. Haeret in salebra. Ita credo.

Haec dicuntur inconstantissime. Duo Reges: constructio interrete. Dat enim intervalla et relaxat. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans;

• Non est igitur voluptas bonum.
• Et quod est munus, quod opus sapientiae?
• Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
• Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
• Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?
• Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Cur iustitia laudatur? Hunc vos beatum; Nunc agendum est subtilius. At, si voluptas esset bonum, desideraret.

Bonum patria: miserum exilium. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. An tu me de L. Quid de Pythagora? Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Sin aliud quid voles, postea. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas?

Laboro autem non sine causa; Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala?

Satis est ad hoc responsum. Si longus, levis dictata sunt. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Nihil enim hoc differt. Istic sum, inquit. Negare non possum.

Quonam, inquit, modo? An haec ab eo non dicuntur? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Summum a vobis bonum voluptas dicitur.

Iam in altera philosophiae parte. Ecce aliud simile dissimile. Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis? Quo tandem modo?

Bonum liberi: misera orbitas. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Illa tamen simplicia, vestra versuta.

Oratio me istius philosophi non offendit; Ea possunt paria non esse. Ostendit pedes et pectus. Quippe: habes enim a rhetoribus; Nunc vides, quid faciat. Praeteritis, inquit, gaudeo. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate.

Urgent tamen et nihil remittunt. Deinde dolorem quem maximum? Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Venit ad extremum; Venit ad extremum; Quid ad utilitatem tantae pecuniae? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.

• Maximus dolor, inquit, brevis est.
• Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
• Ita similis erit ei finis boni, atque antea fuerat, neque idem tamen;
• Quod quidem iam fit etiam in Academia.
• Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

Quis est tam dissimile homini. Negare non possum. Haec dicuntur inconstantissime. Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Duo Reges: constructio interrete. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Quis istud possit, inquit, negare?

1. Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis.
2. Graece donan, Latine voluptatem vocant.
3. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis;
4. Eaedem res maneant alio modo.
5. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
6. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;